غیبت چیست؟
حقیقت و معنای غیبت بر اساس آن چه از روایات استفاده میشود، این است که چیزی درباره ی برادر مسلمان و مؤمن خود نزد مردم بگویی که اگر به گوش او برسد، دل تنگ شود و به آن راضی نباشد. فرق نمیکند که آن بدی در بدن او باشد، مانند اینکه بگویی: فلان کس کوتاه قد یا بلند قد یا سیاه چهره است، یا در نسب او باشد، مانند اینکه بگویی: او پسر فلان حمّال یا فلان فاسق است; یا در صفات و افعال او باشد، مانند اینکه بگویی: فلانی بداخلاق است یا بخیل و متکبّر است و مسایل دیگر که منسوب به او باشد و اگر به بدی یاد شود، ناراحت میشود.

بیماری که مخصوص جسم نیست.خیلی از مردم بدون آنکه زیاد متوجه باشند دچار بیماری های روحی و عادات غلطی در زندگی هستند که از نظر اسلام بسیار نهی شده است. غیبت کردن یکی از همین رفتارهای ناپسند بوده که این روزها بسیار فراگیر شده است. غیبت از جمله گناهانی است كه علاوه بر جنبه حق اللهی، جنبه حق الناسی هم دارد.

احادیث بزرگان درباره غیبت کردن:
غیبت کردن یکی از گناهان بزرگ و مورد نکوهش خداوند می باشد و مجازات سختی را برای غیبت کننده در نظر گرفته اند، ائمه طاهرین علیهم السلام نیز نسبت به این گناه زشت، انذار داده اند.

در زیر چند حدیث از کلام معصومین(علیهم السلام) درباره غیبت تقدیم می شود